Patron

Wincenty Witos

urodził się 21 stycznia 1874 w Wierzchosławicach - k. Tarnowa, zmarł 31 października 1945 w Krakowie

Dzieciństwo i młodość spędził w Wierzchosławicach. Pracował w majątku księcia Sanguszki, uczył się w miejscowej szkole. Zaznał, jak sam później stwierdzi, „życia w nędzy”. W latach 1920-1930 poseł na Sejm RP. Od 1895 roku rozpoczął działalność w galicyjskim Stronnictwie Ludowym. Od roku 1913 w wyniku rozłamu w SL został wiceprezesem, a od 1918 roku prezesem partii politycznej PSL Piast.

W latach 1908-1914 poseł na Sejm Galicyjski, zaś w latach 1911-1918 poseł do austriackiej Rady Państwa w Wiedniu. W 1918 stał na czele Polskiej Komisji Likwidacyjnej.

Trzykrotny premier Rzeczypospolitej Polskiej. W latach 1920-1921 kierował Rządem Obrony Narodowej, co zostało zwieńczone tak wielkim, jak niestety niedocenionym sukcesem. Ponownie rządy przypadły na lata 1923 i 1926 (chjeno-Piast). W wyniku przewrotu majowego rząd został obalony siłą (12-13 maj 1926).

W latach 1929-1930 jeden z przywódców Centrolewu. Zatrzymany w nocy z 9 na 10 września 1930. Przetrzymywany był bezprawnie (bez wymaganego postanowienia sądu) w twierdzy brzeskiej i areszcie śledczym w Grójcu aż do 27 listopada (zwolniony za kaucją).

W trakcie nielegalnego uwięzienia był szczególnie upokarzany, m.in. Gołymi rękami kazano mu opróżniać toalety więzienne. Znosił te szykany z wielką godnością, co budziło niekłamany szacunek nawet u oprawców z twierdzy w Brześciu. Po wyroku skazującym na 1,5 roku wiezienia w procesie brzeskim, Wincenty Witos wyjechał z kraju.

W latach 1933-1939 żył na emigracji w Czechosłowacji. W marcu 1939 powrócił do kraju, we wrześniu 1939 został uwieziony przez Niemców. Wielokrotnie okupanci namawiali Witosa do utworzenia rządu kolaboracyjnego, ten jednak kategorycznie odrzucił taką możliwość.

Zwolniony został z więzienia dopiero w 1941. Mimo to na „wolności” wciąż przebywał w areszcie domowym, pod obserwacją gestapo.

W roku 1945 powołano go na przewodniczącego Krajowej Rady Narodowej prawdopodobnie w celu usankcjonowania jej praw do występowania jako reprezentacja szerokich mas narodu. Witos nie przyjął tej godności . Nie skorzystał także z zaproszenia do wzięcia udziału w rozmowach moskiewskich w sprawie utworzenia Tymczasowego rządu Jedności Narodowej. Od sierpnia 1945 prezes PSL.

Wincenty Witos zmarł o 6.30 w środę 31 października 1945 w Krakowie. Odznaczony w roku 1921 Orderem Orła Białego. Odznaczenia utracił w konsekwencji wyroku sądowego w procesie brzeskim. Zostało mu ono przywrócone w związku z amnestią na mocy dekretu Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Władysława Raczkiewicza z dnia 31 października 1939r.

Rekrutacja

Rekrutacja na rok szkolny 2023/2024

Nasze kierunki Liceum ogólne, klasa mundurowa Technik geodezji Technik logistyk Technik leśnik Technik hotelarstwa Technik żywienia i gastronomii Technik teleinformatyk Technik BHP Technik administracji Technik programista