Drodzy Uczniowie!

W sytuacji, kiedy macie jakiś problem, trudności lub po prostu potrzebujecie rozmowy, wsparcia - zapraszam do gabinetu pedagoga szkolnego, który mieści się w budynku A, obok biblioteki.

Drodzy Rodzice!

Poniżej znajdują się materiały, które mogą pomóc Wam w zrozumieniu swojego dziecka, „wchodzącego w dorosłość”, buntującego się, czy też przeżywającego zróżnicowane, nierzadko skrajne emocje, będące dla Was zagadką. Pamiętajmy, że to My, dorośli, musimy być wsparciem dla młodego człowieka, który dopiero poszukuje swego miejsca w świecie.

Polecam:

Wykłady:

* Wykład „Jak rozmawiać z nastolatkami? K. Sawickiej: https://www.youtube.com/watch?v=5JxZu_FPdJw

* Wykład "Świat z perspektywy nastolatka" - Aleksandry Brzezińskiej i seria wykładów Uniwersytetu SWPS: https://www.youtube.com/watch?v=vK_sXeyKMrk

* Zrozumieć nastolatka cz. 1 - Marek Kaczmarzyk – i inne wykłady: https://www.youtube.com/watch?v=pMCrlLtanNo

* DEPRESJA U NASTOLATKÓW. JAK POMÓC?: https://www.youtube.com/watch?v=bOBAxTFytq8

Książki:

• „Jak mówić do nastolatków, żeby nas słuchały, jak słuchać, żeby z nami rozmawiały”, Adele Faber, Elaine Mazlish;

• „Już się nie rozumiemy! Jak przetrwać czas trzaskających drzwi” – I. Filliozat;

• „Strefa napięć. Historia naturalna konfliktu z nastolatkiem” – M. Kaczmarzyk

• „Nastolatek a depresja Praktyczny poradnik dla rodziców i młodzieży” – A. Kołakowski, K. Siwek, K. Ambroziak.

WAŻNE ADRESY:

Dziecięcy Telefon Zaufania w języku ukraińskim/Допомога українською мовою 800 12 12 12

Od środy 2 marca 2022 r. przy darmowym Dziecięcym Telefonie Zaufania Rzecznika Praw Dziecka 800 12 12 12 dyżurować będzie psycholog posługujący się językiem ukraińskim. Pomoc adresowana jest dla dzieci, młodzieży oraz rodziców, którzy potrzebują pomocy w tym trudnym czasie. Psycholodzy ze znajomością języka ukraińskiego i rosyjskiego będą dostępni:

• w godzinach 15-22  -  2 marca (środa),  3 marca (czwartek), 7 marca (poniedziałek), 10 marca (czwartek), 14 marca (poniedziałek),  15 marca (wtorek), 16 marca (środa), 21 marca (poniedziałek), 22 marca (wtorek), 23 marca (środa), 24 marca (czwartek) i 30 marca (środa),
• w godzinach 22-6 - 11 marca (piątek),  26 marca (sobota).

З середи 2 березня при безкоштовному Дитячому Телефоні Довіри Обмудсмена Прав Дитини буде чергувати україномовний психолог. Також можна отримати підтримку росїйською.

Чергування психолога українською та російською:

• з 15.00 до 22.00: середа 2 березня, четверг 3 березня, онеділок 7 березня, четверг 10 березня, понеділок 14 березня, вівторок 15 березня, середа 16 березня, понеділок 21 березня, вівторок 22 березня, середа 23 березня, четверг 24 березня, середа 30 березня,
• з 22.00 до 6.00: п’ятниця 11 березня, субота 26 березня.

Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna w Janowie Lubelskim

23-300 Janów Lubelski
ul. Zamoyskiego 77
tel. 15 87 24 041
E- mail: pppjanow@wp.pl

Ośrodek Pomocy Społecznej w Janowie Lubelskim

23-300 Janów Lubelski
ul. Bohaterów Porytowego Wzgórza 23
tel./fax: 15 872 46 76
e-mail: opcji@wp.pl

Wydział III Rodzinny i Nieletnich w Janowie Lubelskim

23-300 Janów Lubelski
ul. Zamoyskiego 94
tel/fax: (15) 872-00-50, 872-04-49 w.318

Specjalistyczna Poradnia Zdrowia Psychicznego

ul. Jana Zamoyskiego 149
23-300 Janów Lubelski
tel. (15) 8436683

Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie w Janowie Lubelskim

23-300 Janów Lubelski
ul. Ogrodowa 20
tel. 15 8723-345, fax 15 8723-678
sekretariat@pcprjanow.pl
pcprjanowlubelski@poczta.onet.pl

Ośrodek Interwencji Kryzysowej w Janowie Lubelskim

23-300 Janów Lubelski
ul. Ogrodowa 20
tel. 15 8723 345 wew. 21
tel. kom. 668 075 659

Poradnia Leczenia Uzależnień w Janowie lubelskim

23-300 Janów Lubelski
ul. Zamoyskiego 149
tel. 15 87246 11 wew. 332
Budynek hotelu, I piętro

Komenda Powiatowa Policji w Janowie Lubelskim

ul. Jana Zamoyskiego 92
23-300 Janów Lubelski
(15) 87-10-210
(15) 87-10-244
e-mail: sekretariat.kppjanowlubelski@lu.policja.gov.pl

Niebieska Linia

Przeznaczona jest dla dzieci, rodziców, ofiar przemocy, dla sprawców stosujących przemoc oraz świadków przemocy.
800-120-002 Ogólnopolski Telefon dla Ofiar Przemocy w Rodzinie - funkcjonuje całodobowo od 01.01.2017r.
www.niebieskalinia.pl

Pomarańczowa Linia

Informacje i konsultacje dla rodziców i młodzieży, którym picie alkoholu, zażywanie narkotyków lub inne zachowania o cechach uzależnienia utrudniają funkcjonowanie i porozumiewanie się ze sobą.
tel. 801 140 068
pomoc@pomaranczowalinia.pl
www.psychologia.pl

Ciekawe artykuły

Dla ucznia:

Jak unikać konfliktów z rodzicami i nie tylko z rodzicami

Dotrzymuj złożonych obietnic.
Wypełniaj swoje obowiązki.
Mów prawdę.
Pracuj nad swoim charakterem.
Panuj nad formami wyrażania gniewu (staraj się zachowywać spokój).
Zawsze szukaj porozumienia i nie odwracaj się od ludzi proponujących Ci dialog - rozmawiaj.
Nie żałuj swojego czasu dla innych.
Kiedy coś zrobiłeś źle lub wyrządziłeś komuś krzywdę, przyznaj się, przeproś i napraw.
Kiedy ktoś wyrządził Ci krzywdę, wybaczaj.
Nie ulegaj zniechęceniu, frustracji i poczuciu bezsensu.
Nie zniechęcaj się poczuciem winy z powodu własnych niepowodzeń i błędów.
Nie potępiaj ludzi.
Miej "zdrowe" poczucie humoru. Naucz się żartować z samego siebie.

Dobre rady dla nowego ucznia

Zostałeś przyjęty. Gratuluję !!!

Widzisz, że nie było to trudne. Najłatwiejsze za Tobą. Teraz za to czeka Cię ciężka praca, inne przyjemności oraz moc wrażeń.

W pierwszym miesiącu miałeś dużo klasówek sprawdzających Twoje wiadomości. Pozwoliło to nauczycielom zorientować się, co już wiesz.
Musisz nauczyć się uważnego słuchania i robienia notatek. Większość nauczycieli nie będzie już dyktowała. Sam powinieneś wyłapywać rzeczy najważniejsze i zapisywać je najlepiej czytelnie i w punktach.
Będą wymagać od Ciebie większej samodzielności i aktywności. Czeka< Cię dużo więcej nauki niż w gimnazjum.
Nie bój się pytać, jeżeli czegoś nie wiesz. Pamiętaj, że nie ma głupich pytań.
Ucz się systematycznie, żeby nie narobić zaległości, szybko poprawiaj jedynki.
Nie załamuj się niższymi ocenami.
Picie i palenie nie przysporzy Ci dobrych przyjaźni. Teraz taki szpan jest
tępiony. Nie jesteś osobą gorszą od innych, żebyś w ten sposób musiał zwracać na siebie uwagę.
Staraj się nie spóźniać na lekcje i bądź kulturalny. Twoje zachowanie w
szkole jest tak samo ważne, jak oceny.
Pamiętaj, że aktywność na początku zapewni Ci spokój pod koniec roku.
Staraj się nie zwracać na siebie uwagi, noś strój czysty, schludny, nie wyzywający.
Szanuj siebie, nie daj się poniżać. O pomoc zwracaj się do wychowawcy lub pedagoga.
Zdarza się tak, że stare przyjaźnie kończą się w gimnazjum. Nie zrażaj się tym, szukaj nowych przyjaciół.
Dystans między Tobą, a nauczycielem nie jest taki duży, jak Ci się wydaje. Staraj się go zrozumieć tak, jak chciałbyś żeby on zrozumiał, Ciebie.
Nie poddawaj się pierwszym niepowodzeniom. Nie bądź pesymistą, myśl POZYTYWNIE.

Savoir-vivre dla każdego

PRZEJMOŚĆ

Obowiązuje nas zawsze wszędzie i wobec każdego. Zyskuje nam sympatię i poważanie w stosunkach
międzyludzkich, znakomicie ułatwia nam życie. Świadczą o tym:

trzy magiczne słowa: proszę, dziękuję, przepraszam;
łagodny ton tzn. zawsze rozmawiać łagodnym i ciepłym tonem;
uważne słuchanie - przypomina nam o tym stare arabskie przysłowie "Mamy tylko jedne usta i dwoje uszu".

PUNKTUALNOŚĆ

Zapewnia porządek w naszym życiu i ułatwia wzajemne kontakty międzyludzkie. Dlatego wszyscy chcemy,
aby punktualność była cechą wszystkich ludzi.

UŚMIECH

Odzwierciedla on nastrój człowieka, jego stosunek do innych ludzi. Uśmiech jednak uśmiechowi nie jest równy.
Spotykamy się z uśmiechem bezczelnym i fałszywym, ironicznym i obłudnym. Nie ułatwia on kontaktów,
wręcz przeciwnie - utrudnia je i komplikuje. Uśmiech sprzyja wytworzeniu dobrej atmosfery, łagodzi nieporozumienia,
jeśli jest ciepły, przyjacielski, serdeczny i życzliwy.

ŻYCZLIWOŚĆ

Jest niezbędnym elementem w układaniu dobrych stosunków między ludźmi. Brak jej uwidacznia się niemal
na każdym kroku. Życzliwość to bardzo dobra cecha człowieka, polega ona na wczuciu się w sytuację innych
i chęć okazania pomocy.

DYSKRECJA

Człowiek dyskretny nie wnika w sprawy innych ludzi, gdy jednak zetknie się z nimi, wyczuje,
czego nie należy widzieć lub słyszeć i powtarzać innym.

JAK SIĘ PODAJE RĘKĘ ?

Ten symboliczny gest może wyrażać szacunek, przywiązanie, życzliwość, przyjaźń, dumę, obojętność, lekceważenie.
Niekiedy kobieta podając mężczyźnie rękę podnosi ją zbyt wysoko, wskazując w ten sposób, że oczekuje ucałowania.
Są i tacy mężczyźni, którzy nie całują kobiety w rękę. I jak w takiej sytuacji poczuje się kobieta ? A jak mężczyzna ?
Gdy nasi znajomi lub przyjaciele siedzą po drugiej stronie, np. stołu, nie wyciągamy ręki ponad stołem.
W takiej sytuacji przywitanie ograniczamy do skinienia głową. Gdy nasze ręce są brudne i nie nadają się do podania,
grzecznie przepraszamy mówiąc: "Przepraszam, ale mam brudne ręce".

KTO KOMU PIERWSZY PODAJE RĘKĘ?

Kobieta pierwsza podaje rękę mężczyźnie. Starszy podaje rękę młodszemu.

ZASADY UBIORU

Powinien być staranny, dostosowany do pory dnia i okoliczności. Świadczy on o zamiłowaniu do porządku, estetyki
i daje dobre samopoczucie. Jest oznaką poszanowania, godności własnej i innych.

JAK SIĘ UBIERAĆ ?

Wszystkie ubrania powinny być czyste, odprasowane i znajdować się w idealnym porządku. Nie sugerujemy się wyłącznie modą.
Przy wyborze ubrań patrzymy na swój wiek, wzrost, kolor skóry, włosów itp. Staramy się dobrać ubiór do każdej okazji. Odpowiednio dobieramy wszystkie dodatki.

JAK ZACHOWAĆ SIĘ PRZY STOLE ?

Zachowanie odpowiedniej kultury przy stole polega na nie sprawianiu brzydkiego, odpychającego widoku, niekorzystnie wpływającego na podstawowe zmysły człowieka - wzrok i słuch. To znaczy, że nie powinniśmy:

mlaskać;
nakładać zbyt dużych porcji na talerz;
nabierać sporych kęsów na widelec;
utrzymywać na swoim talerzu nieładu.

Ściąga dla ucznia

Ściąga dla ucznia, czyli co robić gdy widzisz, że ktoś ma problemy z narkotykami

Jak rozpoznać kogoś, kto bierze ?

Czasami ktoś z Twoich kolegów czy koleżanek zachowuje się i wygląda "dziwnie" np.:

ma zwężone lub bardzo szerokie źrenice (nie zmieniające swojej wielkości pod wpływem światła);
ma przekrwione lub szkliste oczy;
ma problemy z poruszaniem się, nie utrzymuje równowagi, przewraca się;
ma napady nienaturalnej wesołości lub jest bardzo ospały;
mówi niewyraźnie, bełkotliwie lub ma słowotok;
ma przywidzenia;
czuć od niego zapach: kleju, rozpuszczalników, acetonu, alkoholu, słodkawy zapach przypominający palone zioła.

Kilka z tych objawów występujących jednocześnie może oznaczać, że dziewczyna lub chłopak jest pod wpływem środków odurzających. Powinieneś wiedzieć, że osoba w takim stanie jest narażona na wypadki, urazy, może stać się ofiarą kradzieży, napaści itp. Nie powinna być sama.

Co robić ?

jeżeli wiesz, że ktoś używa narkotyków - powiadom dorosłą osobę, do której masz zaufanie
i wiesz, że będzie wiedziała, co zrobić;
nie bierz na swoje sumienie zatajenia informacji, że ktoś bierze narkotyki. Dla dobra koleżanki lub kolegi, nawet wbrew jej, czy jego woli, powiedz od razu rodzicom, zaufanemu nauczycielowi lub pedagogowi szkolnemu. Nie zwlekaj. Będąc pod wpływem środka odurzającego, może sobie lub innym ludziom wyrządzić krzywdę;
nie pomagaj w zdobywaniu narkotyków - zaszkodzisz koleżance czy koledze, a sam złamiesz prawo;
nie pożyczaj osobie biorącej pieniędzy, bo może przeznaczyć je na narkotyki;
nie wierz zapewnieniu biorącego, że zawsze możesz przestać;
o dowiedz się, gdzie można znaleźć pomoc psychologa, poradnię leczenia uzależnień, punkt konsultacyjny. Zapisz tę informację na kartce i daj osobie, która bierze.
Pamiętaj!   Zażycie przez ucznia narkotyku nie musi oznaczać, że będzie on za to usunięty ze szkoły. Wychowawca może zaproponować mu umowę: zostajesz w szkole, ale zachowujesz abstynencję, uczysz się, nie wagarujesz i chodzisz do terapeuty.

Jeśli ktoś handluje...   Osoba, która sprzedaje narkotyki lub częstuje nimi innych, łamie prawo. Niezależnie od sytuacji, w której się to dzieje, jest to przestępstwo, które jest ścigane przez policję. Posiadanie narkotyków jest nielegalne! Informacje o handlu i nakłanianiu do brania powinny dotrzeć do osoby dorosłej, której ufasz i która będzie wiedziała, jak dalej postąpić. Te informacje mogą być potrzebne policji w prowadzeniu działań operacyjnych. Zachowaj jednak ostrożność, nie nagłaśniaj tego, co powiedziałeś. Uważaj handlarze narkotyków są ludźmi bezwzględnymi.

Pamiętaj!   Nie istnieje bezpieczne branie narkotyków. W każdym narkotyku znajduje się aktywna substancja, która stopniowo włącza się w metabolizm komórkowy. Powoduje to uruchomienie procesu uzależnienia. To, że ktoś potrzebuje narkotyku, aby znowu czuć się dobrze, może oznaczać uzależnienie.

Pierwsza porcja narkotyku zwykle nic nie kosztuje, następna wymaga zdobycia pieniędzy, kontaktów z dealerami, ukrywania tego, co się robi. Sięgając po narkotyk, ryzykuje się związanie ze środowiskiem ludzi biorących i przestępcami handlującymi narkotykami.

Dla rodzica

Poradnik dla rodziców - narkotyki

Drodzy rodzice!

Naszym wspólnym zadaniem jest wychowanie młodego pokolenia. Musi to być praca szkoły i Wasza, gdyż Wy każdego dnia obserwujecie swoje dzieci i znacie je najlepiej, możecie i powinniście z nimi rozmawiać, a także czuwać nad nimi szczególnie w dobie zagrożenia narkomanią. Każdy nawet drobny niepokojący sygnał powinien być skonsultowany ze szkołą, najlepiej z wychowawcą lub pedagogiem szkolnym, aby można było uzgodnić, poznać czy ustalić przyczyny zmian w zachowaniu dziecka. Tylko szczera rozmowa i wzajemne zaufanie rodziców i nauczycieli pomoże w profilaktyce uzależnień na terenie szkoły i domu rodzinnego.

Dlaczego dzieci biorą narkotyki?

Niestety jak dotąd nie udało się znaleźć jednej, konkretnej przyczyny. Są jednak takie, które pojawiają się częściej niż inne. Oto one:

Odrzucenie dzieci
Brak akceptacji otoczenia
Okres dojrzewania
Przeciążenie nauką
Ciekawość
Niedostateczna wiedza o skutkach zażywania narkotyków
Sygnały ostrzegawcze, czyli jak poznać, że dziecko bierze narkotyki

Każdy nastolatek próbuje ukryć przed dorosłymi, że bierze narkotyki. Jednak nawet u tych, którzy zachowują dużą ostrożność, można zaobserwować pewne oznaki ich zażywania. Dziecko zmienia się i to powinno nas zastanowić. Bywa, że dziecko, które się nie uczyło, było zamknięte w sobie, nagle zaczyna dużo mówić, energicznie się porusza, staje się odważne, czasem agresywne.
W innej sytuacji, np. poprzednio dobry uczeń zaczyna opuszczać lekcje, chodzi na wagary, traci zainteresowanie szkołą.

Im wcześniej zauważysz zagrożenie i zaczniesz działać, tym skuteczniejsza będzie Twoja pomoc.
Im mniej przykrych konsekwencji doświadcza nastolatek w związku z braniem, tym trudniej będzie go przekonać, że powinien przestać.
Każdy sygnał, jaki dostrzeżesz, może być wierzchołkiem „góry lodowej” – tylko specjalista jest w stanie postawić trafną diagnozę skali problemu i doradzić jak interweniować.
Różne niepokojące zachowania często nie mają związku z używaniem środków odurzających. Mogą być następstwem kłopotów szkolnych, rodzinnych, zranionych uczuć, niepowodzeń miłosnych, nadwrażliwości emocjonalnej i innych, a żadnego z nich nie można bagatelizować.
Jeżeli rodzina, nauczyciele i przynajmniej część uczniów bardzo zdecydowanie powie NIE, szansa na uzależnienie zmniejsza się, a szansa na wyleczenie wzrasta.
Zarówno rodzic jak i nauczyciel mogą dać dziecku to co najważniejsze i najbardziej potrzebne: WIARĘ W SIEBIE, WE WŁASNE MOŻLIWOŚCI.
Sygnały mogące świadczyć, że dziecko może mieć kontakt ze środowiskiem narkotycznym

Zmiany w zachowaniu:nagłe zmiany nastroju (duża aktywność, zmęczenie), izolowanie i zamykanie się w sobie;
nagła zmiana grona dotychczasowych przyjaciół na starszych od siebie;
spadek zainteresowania szkołą, sportem i ulubionymi zajęciami;
izolowanie się od innych domowników, spędzanie większości czasu samotnie w swoim pokoju;
kłamstwa i wykręty, wynoszenie z domu wartościowych przedmiotów, podkradanie pieniędzy;
niewytłumaczalne spóźnienia, tzw. ciche powroty do domu lub też nocne przebywanie poza domem bez uprzedzenia;
tajemnicze, krótkie rozmowy telefoniczne;
używanie tajemniczych określeń podczas rozmów.
Zmiany w wyglądzie zewnętrznym:nowy styl ubierania się
spadek masy ciała, częste przeziębienia, przewlekły katar, krwawienie z nosa, bóle różnych części ciała, zaburzenia pamięci oraz toku myślenia
przekrwione oczy, zwężone lub rozszerzone źrenice
bełkotliwa, niewyraźna mowa
słodkawa woń oddechu, włosów, ubrania, zapach alkoholu, nikotyny, chemikaliów
brak zainteresowania swoim wyglądem i nieprzestrzeganie zasad higieny
Narkotyki lub przybory do ich używania:Fifki, fajki, bibułki papierowe
Małe foliowe torebki z proszkiem, tabletkami, kryształkami lub suszem
Kawałki opalonej folii aluminiowej
Białe lub kolorowe pastylki z wytłoczonymi wzorami
Leki bez recept
Tuby, słoiki, foliowe torby z klejem
Igły, strzykawki
Co zrobić, gdy dziecko ma już za sobą pierwszy kontakt z narkotykami?

Nie możesz wtedy:

Wpadać w panikę i przeprowadzać zasadniczych rozmów z dzieckiem kiedy jest ono pod wpływem środka odurzającego
Udawać, ze to nieprawda, nie wierzyć w przedstawione fakty, bezgranicznie ufać dziecku
Usprawiedliwiać dziecka, szukać winy w sobie lub np. w złym towarzystwie
Wierzyć zapewnieniom dziecka, że ma kontrolę nad narkotykami i że samo sobie poradzi z tym problemem
Nadmiernie ochraniać dziecka przed konsekwencjami używania narkotyków, np. pisać usprawiedliwień nieobecności w szkole spowodowanych złym samopoczuciem po zażyciu środków odurzających, spłacać długów dziecka
Poddawać się!
Musisz koniecznie:

Wysłuchać dziecko i spokojnie z nim porozmawiać
Zastanowić się, dlaczego dziecko sięga po narkotyki; czy powody nie są związane z sytuacją w waszej rodzinie – jeśli tak, pomyśl, co można zmienić
Działać! – nie liczyć na to, że problem sam się rozwiąże; szukać pomocy specjalistów
Wspólnie ze specjalistą i dzieckiem ustalić reguły postępowania i konsekwentnie ich przestrzegać
Stosować zasadę „ograniczonego zaufania” – starać się zawsze wiedzieć, gdzie jest i co robi Twoje dziecko.
Gdzie szukać pomocy?

BEZPŁATNA LINIA POGOTOWIA MAKOWEGO 0 800 120 359
BEZPŁATNA LINIA STOWARZYSZENIA KARAN 0 800 120 289
Co warto przeczytać:

Ruth Maxwel „Dzieci, alkohol, narkotyki”
Timothy Dimoff i Steve Carper „Jak rozpoznać czy dziecko sięga po narkotyki”
Marzena Pasek „Narkotyki? Na pewno nie moje dziecko”
Barbara Rosiek „Pamietnik narkomanki’
Christiane F. „My dzieci z dworca ZOO”
Krystyna Karwicka i Andrzej Ochremiak „My, rodzice dzieci z Dworca Centralnego”.

Poradnik dla rodziców - nastolatki a alkohol

Nasze dzieci i alkohol. Dlaczego nastolatki piją alkohol?

Umiarkowane picie alkoholu jest atrakcyjne dla wielu dorosłych, ponieważ:

Ułatwia przeżywanie przyjemności;
Przynosi ulgę w przykrych momentach życia;
Ułatwia odpędzanie smutnych myśli;
Uprzyjemnia spotkania z innymi ludźmi;
Jest częścią celebrowania uroczystości i sukcesów.
Nastolatki o tym wszystkim wiedzą i doznają pokusy skorzystania z tych atrakcji. Oprócz tego mają ważne dodatkowe powody skłaniające do picia.

Nasze dorastające dzieci często sięgają po alkohol:

Aby czuć się dorosłym;
Aby dopasować się do otoczenia;
Aby czuć się dobrze i być na luzie;
Aby wyrazić swoją potrzebę buntu i chęć zmierzenia się z ryzykiem;
Ponieważ alkohol jest łatwo dostępny.
Istnieją jednak bardzo ważne powody, by nastolatki alkoholu nie piły. Dzięki zrozumieniu przyczyn sięgania po alkohol przez nastolatki, rodzice mogą lepiej i skuteczniej pomagać swoim dzieciom w tym, żeby nie piły.

Jak wspierać abstynencję dziecka?

Nie częstuj swego dziecka alkoholem i nie pozwól, by robili to inni członkowie rodziny lub znajomi. Wprawdzie wiele nastolatków już pije alkohol i część z Państwa się na to godzi, bo czuje się wobec tego faktu bezsilna, albo to lekceważy, to trzeba jednak powiedzieć dziecku jasno i zdecydowanie, że z piciem alkoholu ma poczekać do pełnoletniości. Trzeba powiedzieć jeszcze wyraźniej, że bardzo wielu dorosłych ludzi (w Polsce jest, co piąta dorosła osoba), na propozycje wypicia alkoholu odpowiada "dziękuję, nie piję". Abstynencja z wyboru jest dla milionów ludzi atrakcyjnym i wartościowym stylem życia.

Praktyczne wskazówki dla rodziców:

Ustal z dzieckiem jasne zasady dotyczące alkoholu: Nie zgadzam się, żebyś pił/a. Nie pij nawet piwa. Powiedz dziecku, że zakaz ten wynika z miłości i troski o Jego dobro;
Wytłumacz dziecku, jakie jest ryzyko związane z piciem alkoholu. Nawet niewielkie ilości alkoholu mogą być dla Ciebie szkodliwe, ponieważ się jeszcze rozwijasz. Twój organizm i psychika jeszcze nie są ukształtowane. Picie może uszkodzić coś delikatnego cennego w twoim życiu;
Porozmawiaj z dzieckiem o tym, jak ma sobie radzić z presją rówieśników namawiających do picia alkoholu, podsuń mu kilka pomysłów na skuteczne odmawianie, np.: „Zależy mi na Waszym towarzystwie chcę się bawić, ale nie muszę i nie chcę podkręcać się alkoholem.” „Postanowiłem, że nie będę pił, i chcę być wierny sobie.”;
Bądź dobrym przykładem. Nie nadużywaj alkoholu w obecności dziecka i nie pokazuj mu, że zabawa musi być związana z piciem alkoholu;
Nie wahaj się powiedzieć opiekunowi dziecka i rodzicom jego kolegów, z którymi spędza wolny czas, że nie życzysz sobie, żeby Twoje dziecko piło. Uczyń ich sojusznikami w tej sprawie. Masz prawo decydować o bezpieczeństwie swego dziecka.
Czy pozwalać dorastającemu dziecku pić alkohol w domu?

To trudne pytanie zadają sobie niektórzy rodzice. W tej sprawie istnieją duże różnice zdań wśród specjalistów i rodziców.

Polskie prawo zabrania sprzedawania i podawania napojów alkoholowych osobom niepełnoletnim, więc picie alkoholu poza domem rodzinnym oznacza nie tylko ryzyko szkód, ale także łamanie prawa.
Jakie powody mogą przemawiać za zgodą rodziców na picie dziecka w domu?
stworzenie okazji do uczenia dziecka rozsądku i odpowiedzialności w sprawie picia alkoholu;
wzmacnianie procesu stopniowego dorastania dziecka poprzez dopuszczanie do pełnego udziału w celebrowaniu uroczystości rodzinnych.
Jakie niebezpieczeństwa wynikają ze zgody rodziców na picie alkoholu przez dziecko w domu?osłabienie wartości abstynencji;
dziecko może rozumieć zgodę rodziców jako ich ogólne przyzwolenie na spożywanie alkoholu;
obniża się poczucie ryzyka związanego z piciem alkoholu.
Decyzja w tej sprawie jest podejmowana indywidualnie przez każdą rodzinę. Warto ją poważnie przemyśleć i omówić w gronie rodziny.

I najważniejsza sprawa - podstawą ewentualnej decyzji musi być porozumieniem między rodzicami i dzieckiem.

Sygnały ostrzegawcze, że moje dziecko pije

Wprawdzie niektóre z opisanych poniżej objawów mogą być naturalne dla normalnego procesu dojrzewania, należy jednak zwrócić uwagę na dziecko, gdy kilka tych zjawisk występuje jednocześnie

wyraźny spadek zainteresowania zajęciami, które poprzednio były dla dziecka atrakcyjne;
zwiększenie poziomu frustracji, stresu i rozdrażnienia;
problemy w szkole z nauką i zachowaniem;
izolowanie się od kontaktów rodzinnych i skrywanie szczegółów dotyczących życia poza domem;
częste zmiany nastroju;
zmiany zwyczajów związanych z jedzeniem i zasypianiem;
zapach alkoholu;
zaniedbywanie wyglądu i stroju;
zwiększenie potrzeb finansowych i ukrywanie sposobu wydatkowania "kieszonkowego". Znikanie drobnych sum pieniędzy w domu lub nieoddawanie reszty z zakupów zlecanych przez rodziców;
nawiązywanie podejrzanych znajomości;
reagowanie rozdrażnieniem na próby uzyskania przez rodziców informacji o tych kontaktach.
Tego typu sygnały ostrzegawcze mogą wskazywać nie tylko na picie alkoholu, ale także na zażywanie narkotyków!

Opracowano na postawie broszurki
pt." Nasze dzieci i alkohol" Poradnik dla rodziców.
Wydany przez Państwową Agencję Rozwiązywania Problemów Alkoholowych.

PORADNIK DLA RODZICÓW JAK ROZPOZNAĆ CZY MOJE DZIECKO "BIERZE"?

PORADNIK DLA RODZICÓW JAK ROZPOZNAĆ CZY MOJE DZIECKO "BIERZE"?

Pierwsze próby z narkotykami dziecko zwykle starannie ukrywa przed dorosłymi. Wszelkie niepokojące zmiany będzie Ci pewno łatwiej zauważyć, jeśli masz z dzieckiem dobry kontakt, wiele ze sobą rozmawiacie i dużo czasu spędzacie razem.

Pamiętaj jednak, że niektóre zachowania i postawy mogą mieć inne przyczyny, takie jak kłopoty szkolne lub rodzinne, zranione uczucia, niepowodzenia w kontaktach z rówieśnikami i wiele innych, które należy traktować równie poważnie i starać pomóc dziecku je rozwiązać.

Na co powinieneś zwrócić uwagę:

Zachowanie

Zwróć uwagę na zachowanie Twojego dziecka. Powinny zaniepokoić Cię wszelkie radykalne zmiany w jego sposobie bycia, a zwłaszcza:

huśtawka nastrojów, naprzemienne ożywienie i ospałość,
nadmierny apetyt lub brak apetytu,
porzucenie dotychczasowych zainteresowań,
kłopoty w szkole (słabsze oceny, konflikty z nauczycielami, wagary),
izolowanie się od innych domowników,
zamykanie się w pokoju, niechęć do rozmów,
zamykanie swojego pokoju na klucz, akcentowanie potrzeby prywatności
częste wietrzenie pokoju, używanie kadzidełek i odświeżaczy powietrza,
wypowiedzi zawierające pozytywny stosunek do narkotyków,
zmiana grona przyjaciół, zwłaszcza na starszych od siebie,
krótkie rozmowy telefoniczne prowadzone półsłówkami,
późne powroty lub nagłe wyjścia z domu,
bunt, łamanie obowiązujących w domu zasad,
kłamstwa, wynoszenie wartościowych przedmiotów z domu,
powtarzające się zgłaszanie przez dziecko zagubień lub kradzieży przez rówieśników drobnych sum pieniędzy,
kłopoty z koncentracją,
zmiany w porach spania,
nadmierne reakcje na krytykę lub niewielkie nawet niepowodzenia.
Wygląd zewnętrzny

nowy styl ubierania się,
szybkie wychudzenie lub nagły wzrost masy,
przewlekły katar, krwawienie z nosa,
zaburzenia pamięci oraz toku myślenia,
przekrwione oczy, nadmiernie zwężone lub rozszerzone źrenice nie reagujące na światło,
bełkotliwa, niewyraźna mowa,
brak zainteresowania swoim wyglądem i nieprzestrzeganie zasad higieny,
słodkawa woń oddechu, włosów, ubrania,
ślady po ukłuciach, ślady krwi na bieliźnie, "gęsia skórka".
Narkotyki lub przybory do ich używania

fifki, fajki, bibułki papierosowe
małe foliowe torebeczki z proszkiem, tabletkami, kryształkami lub suszem
kawałki opalonej folii aluminiowej, łyżka
znaczki, białe lub kolorowe pastylki z wytłoczonymi wzorkami
leki bez recepty
tuby, słoiki, foliowe torby z klejem
igły, strzykawki
UWAGA!

Nie wszystkie z wymienionych objawów muszą się pojawić.
Dopiero pojawienie się kilku z wymienionych objawów może wskazywać na narkotyki.
Jest mało prawdopodobne, żeby wszystkie objawy wystąpiły jednocześnie.
Im głębsza faza uzależnienia, tym objawy choroby są bardziej widoczne, wynikają z utraty kontroli nad braniem środków odurzających. Wzrasta ryzyko przedawkowania i śmierci.
Tzw. test oczny

Dzieci, zwłaszcza w początkowej fazie uzależnienia, starają się maskować. Ukrywają narkotyki i przybory do ich zażywania. Wietrzą często swój pokój, używają kadzidełek, odświeżaczy. Zdradzają je jednak oczy.
Jako rodzice musimy zwracać uwagę na oczy swojego dziecka. One powiedzą nam wiele.

Obserwacja ogólna oczu (w warunkach oświetlenia pokojowego).

Jeśli zauważysz u swojego dziecka:

zaczerwienienie spojówek,
łzawienie,
opadnięcia powieki (zakrywa od góry więcej niż 2 mm rogówki),
zaczerwienienie brzegów powiek,
nadmierne rozszerzenie źrenicy (średnica ponad 6 mm),
nadmierne zwężenie źrenicy (średnica poniżej 3 mm),
Może to być sygnał, że w grę wchodzić mogą narkotyki. Ostrzeżeniem może być również używanie przez Twoje dziecko kropli do oczu (jeśli wiesz, że ma zdrowe oczy). Młodzi często w ten sposób maskują ww. objawy "brania".

Jeżeli w trakcie obserwacji ogólnej oczu dziecka zauważysz coś podejrzanego, zastosuj prostą metodę badania oczu:

Reakcja źrenic na światło

Skieruj światło latarki kolejno na poszczególne oczy dziecka. Jeśli reakcja źrenic na światło jest nienaturalnie powolna, coś jest nie tak.

Obserwacja oczopląsu

Poruszaj palcem przed oczami dziecka. Zatrzymaj palec nieruchomo na kilkanaście sekund. Jeśli zauważysz oczopląs gałek ocznych lub ich drgania podczas wpatrywania się w nieruchomy palec, może to być objaw zażywania narkotyku.

Obserwacja zbieżności oczu

Przesuwaj palec z odległości ok. 20 cm do czubka nosa i przytrzymaj go dotykając do nosa dziecka przez ok. 5 sek. Jeśli dziecko nie potrafi śledzić ruchu palca, może to być niepokojący sygnał.

Składniki testu
Metoda badania
Główne objawy
Ocena ogólna
obserwacja oczu w warunkach oświetlenia pokojowego
zaczerwienienie spojówek, łzawienie, opadnięcie powieki, zaczerwienienie brzegów powiek
Rozmiary źrenic
ocena szerokości źrenic (test jest dodatni, gdy w oświetleniu pokojowym średnica węższa niż 3 mm lub szersza niż 6 mm)
rozszerzenie źrenicy, zwężenie źrenicy
Reakcja źrenic na światło
kierujemy światło latarki kolejno na każde oko
leniwe zwężenie lub brak zwężenia pod wpływem światła
Obserwacja oczopląsu
polecamy wodzenie oczami za palcem w płaszczyźnie poziomej i pionowej
oczopląs gałek ocznych w jednej lub w każdej pozycji, niemożność wpatrywania się w nieruchomy palec bez drgań gałek ocznych
Obserwacja konwergencji (ruchu zbieżnego gałek ocznych)
przesuwamy palec z odl. 15 cm do czubka nosa z poleceniem śledzenia ruchu palca i utrzymujemy palec przy czubku nosa około 5 sek.
niemożność śledzenia ruchu palca obydwoma oczami, brak ruchu zbieżnego, jednego lub obydwu oczu, niemożność utrzymania konwergencji przez 5 sek.
Test oczny opracowano na podstawie artykułu
"Test oczny ..." Jerzego Toczołowskiego i Jacka Ciechana
z II Kliniki Okulistyki Akademii Medycznej w Lublinie,
zamieszczonego w czasopiśmie "Medicus" nr 3/98.