,,Chociaż bowiem, teatr dosłownie nie przekształci ani człowieka, ani kosmosu, to przecież umie jednoczyć ludzi wokół wielkich mitów, dążności, idei’’- Antonin Artaud

   Dlaczego warto chodzić do teatru? To pytanie w stylu ,,czy warto oddychać"? Odpowiedź jest jasna jak słońce - bo każdy spektakl jest niepowtarzalny. "Akcja" dzieje się na żywo przyciągając naszą uwagę. Możemy obserwować grę aktorską z bliska, co też powoduje niezwykłe interakcje. Każdy spektakl jest inny, gdyż inny jest aktor i odbiorca. Widz ma określoną wrażliwość, inne upodobania. Nawet komedie śmieszą bardziej na deskach niż na ekranie.

   Dzisiaj młodzi adepci z Zespołu Szkół wybrali się wraz z opiekunami do Teatru im. Juliusza Osterwy w Lublinie na spektakl ,,Nad Niemnem”. Akcja powieści Elizy Orzeszkowej toczy się w latach 80. XIX wieku na Litwie, w obecnym województwie nowogródzkim. Główne miejsca, w których rozgrywają się wydarzenia, to majątek ziemski Korczyn oraz zagroda schłopiałej szlachty zaściankowej Bohatyrowicze. Epizodyczne wątki toczą się również w Osowcach (majątek pani Andrzejowej Korczyńskiej) i w Olszynce. W retrospekcjach czas akcji powieści sięga również czasów średniowiecznych (opowieść o Janie i Cecylii) oraz powstania styczniowego (1863 r.).

   Mogłoby się wydawać, że tematyka jest zbyt ciężka, język oderwany od współczesności, a scenografia i kostiumy z innej epoki mogły zniechęcić nastolatków. Nic bardziej mylnego - uczniowie uczestniczyli w tym wydarzeniu z atencją i zrozumieniem. Widać było w tym dojrzały kontakt z kulturą wysoką. Jak widać - młodzież potrzebuje takiej sztuki przez duże ,,S’’. Jest to bardzo budujące w czasach, kiedy kultura masowa zalewa nas z każdej strony różnymi wytworami, niekoniecznie wartościowymi. Pozwala to na weryfikację naszych gustów i guścików, ale również poznanie wrażliwości odbiorcy poprzez obserwację każdego ruchu, słowa, obrazu, bo przecież teatr, według Witkacego to ,,synteza sztuk”. Czasem słyszy się jakieś narzekania na uczniów, ale dzisiaj chłopcy i dziewczęta stanęli na wysokości zadania - ubrani odświętnie – pokazali klasę, nie tylko ubiorem, ale ,,odkryciem" w sobie pokładów wrażliwości podczas przeżywania ,,katharsis".

   Od początku istnienia teatr pełnił różnorodne funkcje, przede wszystkim edukacyjną, wychowawczą, terapeutyczną. Oglądając dzieje tragicznych bohaterów poddanych okrutnym próbom, ludzie mieli przeżywać litość i trwogę, uczyć się myślenia i analizowania praw rządzących światem. Dzięki sztuce teatralnej widzowie mogli znaleźć odpowiedź na pytanie o sens życia, rozważać problemy odpowiedzialności moralnej. Z kolei terapeutyczna funkcja teatru w starożytności polegała na tym, że widzowie podczas oglądania tragedii przeżywali wewnętrzne oczyszczenie ze złych emocji.

   Dziękuję wszystkim uczestnikom i opiekunom (p.Lidia Lenart, p. Anna Korga) za wspólny wyjazd i spontaniczne przeżywanie takich chwil, bo przecież każdy człowiek potrzebuje odskoczni od codziennego świata, a teatr jako miejsce, doskonale ten warunek spełnia. Kolejna sztuka już niebawem...

Kierownik wycieczki- B. Łukasik