W 1932 roku brytyjski pisarz Aldous Huxley wydał swoją najbardziej znaną powieść: "Nowy wspaniały świat". Książka szybko stała się światowym bestsellerem (w Polsce wydano ją po raz pierwszy w 1933 roku) i do dnia dzisiejszego jest jedną z najpopularniejszych powieści fantastycznonaukowych. Akcja toczy się w 2540 roku, lub, jeśli przyjąć datowanie używane w książce, w 650 AF. Ludzkość żyje w powszechnej szczęśliwości, której wyznacznikami są wspólność, identyczność i stabilność. Wyeliminowane zostały starość, choroby, ból, cierpienie, brud i bieda. Zniknęły również sztuka, religia, uczucia oraz więzy rodzinne. Ludzie "produkowani" są w Ośrodkach Rozwoju i Warunkowania. Każdy jest własnością każdego - to hasło najlepiej oddaje model więzi społecznej tworzonej w Huxleyowskim świecie przyszłości. Nie wszędzie jednak dociera cywilizacja - na obrzeżach tego nowoczesnego świata istnieją rezerwaty Dzikich, którzy żyją tak, jak społeczeństwa sprzed wieków. Kontakt z tymi rezerwatami jest jednak bardzo utrudniony, aby się do nich dostać, trzeba otrzymać specjalne pozwolenie. Co się jednak stanie, jeśli ktoś z "nowego świata" będzie zmuszony żyć w rezerwacie? A jak sobie poradzi mieszkaniec rezerwatu w "nowym wspaniałym świecie"?
"Nowy wspaniały świat" to antyutopia, to wizja świata przyszłości, który opiera się na ograniczaniu prawa jednostki do wolności, do własnych przekonań i do indywidualizmu. Każde, nawet najmniejsze odstępstwo od normy jest tępione w zarodku, a osobniki usuwane. Bo nawet jeśli ktoś nie jest szczęśliwy, znajdzie się na to rada - soma, cudowna substancja, której pół grama wystarczy, aby zniknęły wszystkie problemy. Społeczeństwo jest w takim stopniu zniewolone, że zupełnie nie dostrzega swojego niewolnictwa. Jeszcze bardziej przerażające jest to, że wizje Huxleya, przynajmniej niektóre, zaczynają się spełniać na naszych oczach…
Nasi uczniowie dbają o swój rozwój kulturalny jak i duchowy. Cyklicznie udają się do teatru na różnorodne spektakle, nie tylko związane z lekturami szkolnymi. Z teatrem jest jak z pokarmem dla ciała, jednak z tą różnicą, że karmi on nasze dusze.
Młodzi ludzie potrzebują wartości wyższego rzędu, wydaje się, że wystarcza im tylko to, co w Internecie. Nie jest to prawdą. Sztuka bardzo się podobała, gra aktorska była na wysokim poziomie, ciekawa tematyka, do tego wspaniała scenografia. Dotyczy problemu odwiecznego jak ten świat stary - poszukiwania utopii przez człowieka. To daje do myślenia, że każdy człowiek poszukuje dla siebie środka na osiągnięcie szczęścia z różnym skutkiem. Wszystkim polecamy obejrzeć ten spektakl. Jak widać, A. Huxley, stał się wizjonerem pisząc ten utwór niespełna wiek temu, gdyż prawie wszystko stało się...rzeczywistością.
Po takim "pokarmie dla duszy" skorzystaliśmy też z rozrywki dla naszego ciała i dlatego udaliśmy się na ICEMANIĘ, czyli lubelskie lodowisko. Tam wszyscy mogli pośmigać na łyżwach i sprawdzić swoje umiejętności sportowe. Jak wiemy, ruch jest zawsze wskazany dla naszego zdrowia, tym bardziej, gdy ma miejsce w tak wspaniałym towarzystwie….
Dziękuję za wspólny fantastyczny wyjazd klasom: Ia LO, II LEŚNIK/ GEODETA i II LOGISTYK, a paniom opiekunkom (p. Lidii Lenart, p. Julicie Kułażyńskiej) za skuteczne sprawowanie "monitoringu" nad młodzieżą.